Hun eerste optreden

Voor elke band komt het moment dat ze voor de leeuwen worden geworpen.

Hun eerste optreden in een echte zaal voor echt publiek.
Tegenwoordig starten veel bandjes in het bandcoaching project en treden dan op bij de halfjaarlijkse presentatie in Pius X. De uitschieters zie je dan later terug bijvoorbeeld als voorprogramma bij een bekende band.
Bij veel eerste optredens was ik een van de toehoorders en enkele daarvan zijn onvergetelijk gebleken.
Zo zie ik nog het optreden voor me van de band "Coffin" in de Jozef met als zanger/gitarist Jaap Schilder (de Witte) en drummer Martin Veerman (Poesie).
Het was 1970, zij speelden "White Rabbit" en mede door de hoge stem van Jaap en een zingende drummer werd dit een uniek optreden.
Een jaar eerder ging de fanclub van de Left Side met een paar honderd man in een grote boot het IJsselmeer op. Een boot met 2 dekken en op ieder dek speelde een band. Daar was het eerste optreden van "Progress". Progress bestond uit Jan de Boer zang, Klaas Tuyp (kappie) gitaar, Peter Bergen bas en Peter Nanninga drums. Zij waren ronduit sensationeel en het publiek ging uit hun dak.
Later zijn Coffin en Progress samengesmolten en hebben zij onder de naam "Jen Rog" jarenlang de Nederlandse zalen platgespeeld.
Maar een werkelijke "Big Sensation" hebben we meegemaakt bij het eerste optreden van de band "Alles". In 1967 speelden zij als voorprogramma van de BZN in de Jozef. Cor Kemper (de Borre), Evert Veerman (Jash), Kees Kroon (Aris) en Ton Kwakman (Pech) waren Alles, de naam van de drummer uit Purmerend weet ik niet meer.
Toen zij als eerste nummer "Gloria" van Them begonnen te spelen brak er een pandemonium los. Sommigen jongens gingen op de tafels staan, de broer van de zanger klom op het podium en ontblootte zijn torso en iemand had de lichtknop gevonden en de zaal in het duister gehuld.
Dit ging de leiding van de Jozef te ver. De Brit, de manager van de BZN, was bang dat hun spullen er aan zouden gaan. Hij haalde bij het 2e nummer letterlijk de stekker er uit en het optreden was afgelopen.
Gloria was de B-kant van "Baby Please Don't Go" van Them. Het is mede door bands als Alles bekend geworden en later opnieuw uitgebracht maar nu als A-kant.

Wereldhit

Soms weet je van een liedje dat je nog maar half gehoord hebt, dit wordt een wereldhit. 

Dat overkomt je maar zelden, want als je dat vaak zou hebben, zou je bij elke platenmaatschappij goud geld kunnen verdienen. Hits zijn nou eenmaal moeilijk te voorspellen.

Ik moet een nummer gewoonlijk een paar keer horen voor ik het mooi vind. Liedjes die je de eerste keer al mooi vindt gaan meestal ook weer snel vervelen.

Behalve liedjes van je favoriete artiesten, die vind je sowieso mooi.

De voorbeelden die ik hier wil noemen komen gek genoeg beide uit 1991.

Het eerste is het nummer "Losing My Religion" van R.E.M. Toen ik dat op de radio hoorde, wist ik meteen, dit wordt een wereldhit. R.E.M. was al 10 jaar bezig en redelijk succesvol, maar ze hadden nog nooit een grote hit gehad. En dit was hem.

Het tweede voorbeeld is "Smells Like Teen Spirit" van Nirvana. Nirvana was een punkband die alleen bij de punkscene enige bekendheid genoot. Ik had al wel eens iets van ze gehoord. En ik weet nog, toen ik op de radio enkele liedjes van de LP "Nevermind" hoorde, waaronder de single "Smells Like Teen Spirit", heb ik m'n zoon gebeld en gezegd: Nirvana heeft nu een LP, die gaat het helemaal maken. En ook deze plaat werd een wereldhit.

Nirvana had hiervoor één LP gemaakt die heette "Bleach". Deze werd na het succes van "Nevermind" opnieuw uitgebracht en opende de markt voor andere Amerikaanse punkbands. In 1994, het jaar dat Kurt Cobain zich van het leven benam, stonden er tegelijkertijd 2 punkbands in de Amerikaanse top 10. Dat waren "Green Day" en "The Offspring".

In Nederland was het wat minder, hoewel de LP "Dookie" van Green Day 40 weken in de hitparade stond in 1995.

Op het album "Bleach" van Nirvana staat ook de cover "Love Buzz" van Shocking Blue. Geen wereldhit maar wel leuk om eens te horen.