dinsdag 4 januari 2011
50 Jaar geleden
15 Was ik, 1960, rock 'n roll was op sterven na dood.
Buddy Holly was niet meer, Little Richard was dominee geworden,
Elvis zong bel canto (It's now or never, Surrender enz.).
De hitparade was weer in handen van de producers en de platenmaatschappijen.
In de Jozef, de Pius X en de Amvo had je maandelijks op zondag een dansavond met bandjes die voornamelijk instrumentale muziek speelden .
Er werd dan echt gedanst, wals, foxtrot en het laatste half uurtje werd er geschuifeld.
Iedereen zat op dansles. De jive, een soort rock 'n roll dans, was door de dansscholen
geannexeerd en werd door enkele moedige stellen gedemonstreerd.
Ik heb het jammer genoeg nooit onder de knie kunnen krijgen.
In de marge waren er bandjes als de Spoetnik Boys, de Skyriders en de Blue Cats die
al voorzichtig aan de poten van de gevestigde orde knabbelden.
Achteraf kunnen we zeggen dat er een tijdperk ten einde kwam.
Met een harde knal begon wat we nu de Roaring Sixties noemen: “The Twist” van
Chubby Checker explodeerde en vaagde de bestaande danscultuur weg.
Gedanst werd er alleen nog met je heupen.
In de bomkrater die de twist achterliet vonden The Beatles, The Rolling Stones,
Bob Dylan enz. een vruchtbare voedingsbodem. Tja, 50 jaar geleden alweer.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten